آموزش زبان تکلیف-محور چیست؟
آموزش زبان تکلیف-محور یا کار-محور (task-based language learning) یک رویکرد قوی در آموزش زبان است. در این شیوه، زبان آموزان زبان را از طریق انجام کارهای واقعی و معنادار فرا می گیرند. به بیان دیگر، آنها زبان را در طول انجام کاری که برایشان تعیین شده است یاد میگیرند.
تمرکز این روش بر فرایند است نه محصول. زبان آموزان با انجام کارهای متعدد، که اهداف روشنی دارند، با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. هدف از استفاده از این روش، تسهیل یادگیری است تا با مشارکت در کارهایی که نتایج مشخصی دارند، ساختارهای زبانی کاربردی و مشخصی به کار روند.
برای نمونه ممکن است معلم از زبان آموزان بخواهد که به گروههایی تقسیم شوند و یک «پُل کاغذی» بسازند. در این نمونه، میتوان انتظار داشت جملاتی مانند «چسب را بده»، «کاغذ باید تا شود»، یا «اگر اینکار را کنیم بهتر نمیشود؟» تولید و شنیده شود.
معلم در این روش وظیفه دارد با تحلیل نیازهای زبان آموزان فعالیت های مناسبی را برای آنها طراحی کند. از سوی دیگر، معلم باید به طور مستمر نتایج کار زبان آموزان را ارزیابی و اشتباهات آنها را تصحیح کند.
در شیوه آموزشی تکلیف-محور، تمرکز بر بُعد معنایی زبان است و میتوان از هر چهار مهارت زبانی (شنیدار، گفتار، خواندن و نوشتن) در کارها استفاده کرد. در این روش، با تاکید بر کاربرد واقعی زبان، زبان آموزان با کسب انگیزه لازم به مشارکت فعال در فرآیند یادگیری روی می آورند.
یادگیری مبتنی بر تکلیف راهکاری طبیعی برای استفاده و توسعه مهارتهای زبانی در فراگیران است. با بهرهجستن از این شیوه موفق و جذاب همچنین انتظار می رود مهارت های زندگی و وظایف دنیای واقعی در کلاس درس گنجانده شود، که به تناسب خود باعث ترویج مهارت های اجتماعی و افزایش احتمال موفقیت فرد در آینده می شود.
